Trądzik torbielowaty (inaczej grudkowo-cystowy) objawia się występowaniem wykwitów skórnych określanych jako ropne cysty, bolesne krostki, grudkowe wypryski lub guzki na skórze. Co to jest trądzik torbielowaty, jakie są jego przyczyny, jak go leczyć i jak ja go wyleczyłam?
Co to jest trądzik torbielowaty?
Trądzik torbielowaty różni się od trądziku młodzieńczego, zwanego ropnym lub zaskórnikowym. Można go poznać po zmianach skórnych w postaci ropnych torbieli przypominających czyraki. To krosty z ciemnoczerwonym konturem wypełnione białym lub żółtawym płynem. Mogą występować pojedynczo lub tworzyć skupiska. Początkowo krostki są małe, ale z czasem ilość ropnego lub ropnokrwistego płynu pod skórą zwiększa się i w konsekwencji cysty rosną nawet do kilku centymetrów. Mogą towarzyszyć im czerwone krostki przypominające wypryski typowe dla trądziku pospolitego.
Ropne grudki właściwe dla trądziku torbielowatego bolą podczas dotykania, a w zaawansowanej fazie przypominają malutkie guzki, ponieważ są twardawe. Trudno się goją, w większości przypadków poprzez bliznowacenie. Blizny mają nierówny kształt i szpecą skórę przez długi czas. Trądzik torbielowaty zwykle występuje na twarzy, pod pachami i na pośladkach. Zmiany skórne na twarzy są najłatwiejsze do wyleczenia, ale mają największą tendencję do nawracania.
Trądzik torbielowaty – przyczyny
Trądzik torbielowaty częściej dotyka mężczyzn niż kobiety (to się nazywa szczęście!), ponieważ za pojawianiem się bolesnych krost stoją męskie hormony płciowe – androgeny. Za główną przyczynę problemu uważa się podłoże genetyczne, a czynniki takie jak higiena osobista, właściwa pielęgnacja skóry, sposób żywienia i styl życia zasadniczo nie mają wpływu na trądzik torbielowaty. Wyjątkiem są te sytuacje, w których produkty spożywcze albo stres pobudzają działanie hormonów.
Trądzik torbielowaty nie jest zaraźliwy, ale jeżeli ropne krosty zostaną zaatakowane przez bakterie, nieprzestrzeganie podstawowych zasad higieny, na przykład dzielenie się ręcznikiem, może spowodować rozprzestrzenianie się bakterii na drugą osobę.
Jak leczyć trądzik torbielowaty? Jak ja go wyleczyłam?
Już dawno przekonałam się o tym, że to, co od dziecka słyszymy od mamy, jest prawdą: zmian ropnych nie należy wyciskać, drapać ich i w jakikolwiek inny sposób przy nich „majstrować”. Nie można ich przemywać spirytusem, ponieważ zawarty w nim alkohol wysuszy skórę i w konsekwencji opóźni gojenie rany. Główną przyczyną problemu są hormony, dlatego odstawienie gazowanych napojów i fast foodów nic nie da, mimo że zdrowa dieta ma pozytywny wpływ na skórę i cały organizm. Guzki potrafią być bardzo bolesne, ale przyjmowanie leków przeciwbólowych nie ukoi bólu.
Kiedy zaobserwowałam na swojej twarzy duże skupiska ropnych, bolesnych cyst, pierwsze, co zrobiłam, to udałam się na badania hormonalne. Ich wyniki umożliwiły dermatologowi postawienie diagnozy i przepisanie leków. Trądzik torbielowaty zwykle leczy się za pomocą izotretynoiny, leków steroidowych i retinoidów podawanych wewnętrznie lub zewnętrznie. Dawki ustala lekarz. W trakcie kuracji zarówno same leki, jak i ich ilości mogą być zmieniane. Leczenie trwa od kilku do kilkunastu miesięcy, po których następuje faza stabilizująca. W tym czasie musicie być cierpliwe i postępować według zaleceń dermatologa.
W moim przypadku wyraźna poprawa nastąpiła po sześciu miesiącach. Chociaż od zakończenia kuracji minął rok, nawrót choroby nie nastąpił. Szczęśliwie uwolniłam się od ropnych krost oraz towarzyszących im blizn i bólu!
Jeżeli macie taki problem jak ja, nie zwlekajcie z badaniami i wizytą u dermatologa. Same wiecie, jak trudno żyć, gdy samej siebie nie akceptujemy. Zamiast zamykać się w domu i płakać w poduszkę, weźcie sprawy w swoje ręce!
Wy też cierpiałyście na trądzik torbielowaty? A może walczyłyście z inną odmianą trądziku? Udało Wam się pokonać Wasz problem? Jeżeli tak, jakimi metodami? Podzielcie się swoimi doświadczeniami w komentarzach!
Dodaj komentarz